Zoeken in deze blog

PAINTINGS BY EMMY VERSCHOOR

VOOR EMMY

Voor Emmy

Zijn het pluimen of bladeren
die ontsnappen uit je binnenste hartkamer
of is het de gloed van de kleur van kloppend bloed
hunkerend naar de stilte van rimpelloos
Water?

Als haar handen vloeibaar worden
krijgt de piano vleugels op het doek
Een boom verbijt haar vergezicht
In de diepte luisteren wortels verrukt
naar de zachte braille van haar bestaan
Tuinen hangen van de wolken
omlaag, omhoog groeien vreemde bloemen
uit een ingebeelde notenbalk.

Guido Vermeulen
14 november 2011


Muziek bij de video: Claude Debussy

zaterdag 12 november 2011

CENOTAPH

CENOTAPH


standing on the overlook
with a blind view of the valley
this is our stone for the absent
for the dead and the never born
the house without mirrors where
we remember ancestors lost in
the liquid air by the millions
those pale monsters who
staggered out of the sea


November 12, 2011
ERIC BASSO


From email exchange between Eric and I:

Guido wrote:
> Haha, did we have similar frameworks of minds?

Looks like we did, and on the same day! In my poem, "liquid air" is more apt than a reader might suspect. It is, by definition, a heavy mist. It gave me a more musical sound for the line than "heavy mist." The ancestors - those who lived and those who never got to exist - are forever lost to us in it. You see, there is a madness to my method.
EB

Geen opmerkingen:

Een reactie posten